Monika Góra Reportaże

Jak pamiętamy, około ósmej, dziewiątej wieczorem przy garażach w okolicy bloku Papały kręci się Igor Ławrynowicz ps. Patyk, członek gangu złodziei samochodów. W pewnym momencie przy ogrodzeniu jednej z działek widzi samochód z włączonym silnikiem. Obok auta stoi młody mężczyzna, który załatwia czynność fizjologiczną. Igor Ławrynowicz już zasadza się na wóz, ale zauważa, że facet jest chyba z „branży”. W tym samym momencie obok „Patyka” przebiega Siergiej Senkiv, członek „klubu płatnych zabójców”. Wsiada do auta na miejsce pasażera, mówi coś po rosyjsku i obydwaj odjeżdżają. Jak ustalą warszawscy śledczy, kierowcą samochodu prawdopodobnie jest Krzysztof Weremko, były członek kadry narodowej zapaśników, znajomy Ryszarda Boguckiego. Rok później Weremko zginie w wypadku samochodowym. Kim jest Igor Wawrynowicz „Patyk”? W latach 90. na potęgę kradnie samochody, najchętniej limuzyny warte miliony złotych. Nad jego gangiem „opiekę” sprawuje Pruszków, a konkretnie Jarosław Sokołowski „M

Kilka dni po skierowaniu przez warszawską Prokuraturę Apelacyjną aktu oskarżenia do sądu przeciwko Boguckiemu i Zielińskiemu, Prokurator Krajowy Edward Zalewski poleca Prokuraturze Apelacyjnej w Łodzi wszcząć nowe śledztwo w sprawie zabójstwa generała. Ministrem Sprawiedliwości i Prokuratorem Generalnym w rządzie Donalda Tuska jest wówczas Krzysztof Kwiatkowski. Dwa sprawy dotyczące tej samej zbrodni są prowadzone w dwóch prokuraturach - łódzkiej i warszawskiej. Zanim w pierwszej zapadnie wyrok, druga już ogłosi nowych oskarżonych. Ale po kolei. Oficjalna wersja serwowana mediom wyjaśniająca przeniesienie śledztwa głosi, że prokuratorzy ze stolicy ustalili, kto podżegał do zabójstwa, ale nie wiedzą, kto zabił Papałę. Mają to zrobić śledczy z Łodzi. Tymczasem prawda jest taka, że do Łodzi zostaje przeniesiony wątek podżegania do zabójstwa generała przez Edwarda Mazura. Jak się później okaże, już od 2008 roku łódzcy prokuratorzy prowadzą także tajne śledztwo dotyczące nieprawid

  W uzasadnieniu wyroku sąd omawia też zeznania najważniejszego świadka oskarżenia, jakim jest Artur Zirajewski ps. Iwan. Zostaje on zatrzymany 29 kwietnia 1998 roku, dwa miesiące przed śmiercią Marka Papały, do innej sprawy. Deklaruje współpracę z organami ścigania. Na początku jednak zeznaje tylko na temat zabójstwa Nikodema Skotarczaka, o planach likwidacji Marka Papały nic nie mówi. Jak sąd potem zauważy, gdyby wówczas powiedział o tym, co wie na ten temat, być może do zabójstwa generała w ogóle by nie doszło.   Latem 1999 roku Artur Zirajewski opowiada śledczym o kilku spotkaniach, w trakcie których padło hasło zabójstwa „grubego psa” ze stolicy. Mówi, że miało ono być zrealizowane po zlikwidowaniu Nikodema Skotarczaka ps. Nikoś, bo „wtedy otworzy się worek z pieniędzmi”. Opowiada też o owym sławnym spotkaniu w hotelu Marina w Gdańsku z kwietnia 1998 roku, na które przyjechał z Nikosiem. Zeznaje, że w hotelu czekali już na nich dwaj mężczyźni z Warszawy – „Słowik” i Edward Maz